Op maandag stonden de Vlaamse kampioenschappen voor de cadetten en scholieren op de kalender.
Met 4 atleten van onze groep waren we ingeschreven, maar jammer genoeg moest Lowie met een lichte blessure afhaken, zodat we met zen drietjes afzakten naar de piste in Sint-Niklaas. En alle 3 gingen ze op zoek naar eremetaal. Of dit gelukt is, zal je in de volgende minuten te weten komen.
Als eerste stond Maïté klaar om haar spikes aan te binden. Na een iets mindere periode zien we op training dat alles terug wat vlotter begint te gaan, maar met de moordende concurrentie dit jaar bij de cadetten, ging het niet eenvoudig zijn om haar Vlaamse titel van vorig jaar te verlengen.
Maïté sprong zeer vlotjes over 1m60, maar moest jammer genoeg passen op 1m63, waardoor ze tevreden moest zijn met een deftige 1m60 en een mooie 2de plaats.
Enkele uren later maakte Josse een terugkeer op de piste! We hadden afgesproken om ons gewoon te amuseren en eens zot te doen, en verder zouden we wel zien tot wat dit zou brengen.
Josse liet met het inspringen zien dat hij het nog niet verleerd was en begon dan ook op 1m70 zijn concours, om nadien over te slaan en op 1m76 opnieuw vlotjes over te zweven. Nadat hij dan ook vlot over 1m79 sprong was de titel een feit en gingen we naar 1m84. Hier had Josse wel 3 pogingen voor nodig, maar ook hier klaarde hij de klus! Meteen een verbetering van zijn outdoor record met 4cm.
Nadien liet hij me weten dat hij wel eens graag naar 1m90 wou springen, dus lieten we de lat op 1m90 leggen.
Maar de benen werden een beetje moe, waardoor Josse met een brede glimlach tevreden het podium op kon na een knappe sprong van 1m84!
Als derde van de groep was het de beurt aan Ilian. Op de startlijsten stond hij op een mooie 5de plaats, maar stiekem hoopte hij op een sprong van 1m90 en dan zouden we wel eens zien hoe dicht hij bij het podium zou komen, enof hij het laatste ticket voor de Memorial Van Damme kon bemachtigen.
Het inspringen was een beetje moeilijk, maar toch ging Ilian over 1m70 - 1m75 en 1m80. Nu werd de lat op 1m85 gelegd, welk een evenaring van zijn record zou betekenen. Jammer genoeg zat dit er niet in, waardoor hij tevreden moest zijn met 1m80 en een bijhorende 5de plaats. Dit was jammer genoeg, net niet genoeg voor het laatste ticket voor de Memorial van Damme, maar toch mag ilian zeer tevreden zijn over zijn seizoen tot nu toe!
Met 4 atleten van onze groep waren we ingeschreven, maar jammer genoeg moest Lowie met een lichte blessure afhaken, zodat we met zen drietjes afzakten naar de piste in Sint-Niklaas. En alle 3 gingen ze op zoek naar eremetaal. Of dit gelukt is, zal je in de volgende minuten te weten komen.
Als eerste stond Maïté klaar om haar spikes aan te binden. Na een iets mindere periode zien we op training dat alles terug wat vlotter begint te gaan, maar met de moordende concurrentie dit jaar bij de cadetten, ging het niet eenvoudig zijn om haar Vlaamse titel van vorig jaar te verlengen.
Maïté sprong zeer vlotjes over 1m60, maar moest jammer genoeg passen op 1m63, waardoor ze tevreden moest zijn met een deftige 1m60 en een mooie 2de plaats.
Enkele uren later maakte Josse een terugkeer op de piste! We hadden afgesproken om ons gewoon te amuseren en eens zot te doen, en verder zouden we wel zien tot wat dit zou brengen.
Josse liet met het inspringen zien dat hij het nog niet verleerd was en begon dan ook op 1m70 zijn concours, om nadien over te slaan en op 1m76 opnieuw vlotjes over te zweven. Nadat hij dan ook vlot over 1m79 sprong was de titel een feit en gingen we naar 1m84. Hier had Josse wel 3 pogingen voor nodig, maar ook hier klaarde hij de klus! Meteen een verbetering van zijn outdoor record met 4cm.
Nadien liet hij me weten dat hij wel eens graag naar 1m90 wou springen, dus lieten we de lat op 1m90 leggen.
Maar de benen werden een beetje moe, waardoor Josse met een brede glimlach tevreden het podium op kon na een knappe sprong van 1m84!
Als derde van de groep was het de beurt aan Ilian. Op de startlijsten stond hij op een mooie 5de plaats, maar stiekem hoopte hij op een sprong van 1m90 en dan zouden we wel eens zien hoe dicht hij bij het podium zou komen, enof hij het laatste ticket voor de Memorial Van Damme kon bemachtigen.
Het inspringen was een beetje moeilijk, maar toch ging Ilian over 1m70 - 1m75 en 1m80. Nu werd de lat op 1m85 gelegd, welk een evenaring van zijn record zou betekenen. Jammer genoeg zat dit er niet in, waardoor hij tevreden moest zijn met 1m80 en een bijhorende 5de plaats. Dit was jammer genoeg, net niet genoeg voor het laatste ticket voor de Memorial van Damme, maar toch mag ilian zeer tevreden zijn over zijn seizoen tot nu toe!